6/7/07

Μύθοι και αλήθειες


Είναι κάμποσες μέρες τώρα που βλέπω στην τηλεόραση, ακούω στο ραδιόφωνο, διαβάζω στις εφημερίδες, αλλά και στα μπλογκ, τα άπειρα όσα σχετικά με τις πυρκαγιές και την Πάρνηθα κλπ... Κάποια από αυτά με κούφαναν τελείως, μέχρι και με εκνεύρισαν. Και μέρες τώρα έλεγα να γράψω ένα ποστ γι αυτά κι όλο το ανέβαλα λόγω δουλειάς. Μέχρι που με πρόλαβε ο απίστευτος πιτσιρίκος με αυτό το ποστ που ελπίζω να διαβάσετε όλοι! Από εκεί μπορείτε και να διαβάσετε το άρθρο του Ν. Μάργαρη στα Νέα. Ο Μάργαρης είναι πολλά χρόνια που τα γράφει και τα λέει αυτα, αλλά ποιος τον ακούει...



Δε χρειάζεται να επεκταθώ πολύ, τα λέει όλα το άρθρο. Εκείνο που είναι πιο απογοητευτικό για μένα είναι πόσοι "ειδικοί" και "επιστήμονες" που αναλαμβάνουν να "σώσουν" την κατάσταση είναι άσχετοι και τελικά επικίνδυνοι για το περιβάλλον. Και καλά, ο πολύς κόσμος, δεν ξέρει. Αυτοί; Αλλά θα μου πεις, στη χώρα όπου αυτοί που διδάσκουν τους επιστήμονες επιλέγονται όπως επιλέγονται (δες προηγούμενο ποστ) και όπου τις περιβαλλοντικές μελέτες τις κάνουν οι... μηχανικοί, τι να περιμένεις...



Γι αυτό ψυχραιμία παιδιά και να σκεφτούμε καλά τι κάνουμε πριν το κάνουμε, Καλές οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις, δε λέω, ας είμαστε όμως λίγο υποψιασμένοι και ας θυμόμαστε οτι οι (αναμφισβήτητα) καλές προθέσεις δεν αρκούν. Μερικές φορές μπορεί και να οδηγήσουν σε λάθος αποτέλεσμα...





Και ένα τελευταίο. Όλο αυτό το οικολογικό κίνημα που έχει αναπτυχθεί στη δυτική Ευρώπη από τη δεκαετία του '70 και μετά, με οικολογικές οργανώσεις, κινήματα, οικολογικά κόμματα κλπ δε δραστηριοποιείται για τη σωτηρία της φύσης και του περιβάλλοντος και των οργανισμών. Δραστηριοποιείται για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η "φύση" ξέρει πως να ξεπερνάει την κρίση και να συνεχίζει. Έχει περάσει ξηρασίες και παγετώνες και εδώ είναι ακόμα. Εμείς μπορεί να μην είμαστε και αυτό μας φοβίζει (και δικαίως!).

Καλά κάνουμε, και έτσι όπως τα χουμε κάνει επιβάλλεται. Απλά να ξέρουμε γιατί μιλάμε...



Υ.Γ. Δείτε και σχετικό ποστ του Μάνου Αντώναρου με απολαυστικό διάλογο μικρής Τερέζας-Αντώναρου. Έγραψε...

2/7/07

Αξιοκρατία


Διαβάζω στο "ΒΗΜΑ" αυτής της Κυριακής ένα άρθρο σχετικά με υποψίες για αναξιοκρατικά κριτήρια αξιολόγησης υποψηφίων για δύο θέσεις διδασκόντων στο ΤΕΙ Αθήνας. Η εισηγητική επιτροπή. λέει, μετά από αξιολόγηση 63 υποψηφίων κατέληξε στο να προτείνει δύο από αυτούς, οι οποίοι δύο είχαν πολύ λιγότερα προσόντα από τους υπόλοιπους υποψήφιους (π.χ. ενώ οι περισσότεροι υποψήφιοι είχαν τουλάχιστον διδακτορικό αυτοί οι δυο δεν έχουν!).





Καταλήγει η δημοσιογράφος: "Με βάση αυτά τα δεδομένα οι διδάσκοντες σιγοψιθυρίζουν στους διαδρόμους ότι «τα ΤΕΙ από τη μία πλευρά ζητούν εξομοίωση με τα πανεπιστήμια και από την άλλη οχυρώνονται πίσω από νομότυπες διαδικασίες για να ξεχάσουν την αξιοκρατία»".



Καταλήγω εγω: μήπως με το να ξεχνάνε την αξιοκρατία τα ΤΕΙ βρίσκονται στο... σωστότερο δρόμο για να εξομοιωθούν με τα πανεπιστήμια;;



Λεω... μήπως....